Çağdaş ilişkisel psikanalizin en üretken isimlerinden olan Lewis Aron, kendine has bütüncül üslubuyla psikanaliz teorisinin geçmişten bugüne en önemli yapıtaşlarına tek tek özenle dokunarak farklı kuramların ve kuramcıların birbirine nerelerde yaklaştığını, birbirinden nasıl uzaklaştığını olağanüstü akıcı ve anlaşılır şekilde gözler önüne seriyor. Psikanalizde müştereklik ve karşılıklılığı çok çeşitli boyutlarda ele alırken analizde etkileşim ve canlandırma kavramlarını yeniden değerlendiriyor, öznelerarasılık ve aktarım kavramlarını mercek altına alıyor, analistin öznelliğinin ve kendini ifşasının klinik sürece etkilerini sorguluyor, analistin etik anlayışını ve sorumluluklarını ilişkisel psikanaliz perspektifinden ele alıyor.